1980-იან წლებში ნაქსოვი ტანსაცმელი, როგორიცაა მაისურები და შარვლები, ბანგლადეშის მთავარი საექსპორტო პროდუქცია იყო.იმ დროისთვის ნაქსოვი ტანსაცმელი მთლიანი ექსპორტის 90 პროცენტზე მეტს შეადგენდა.მოგვიანებით ბანგლადეშმა ასევე შექმნა ნაქსოვი ტანსაცმლის წარმოების სიმძლავრე.ნაქსოვი და ნაქსოვი სამოსის წილი მთლიან ექსპორტში თანდათან დაბალანსებულია.თუმცა, სურათი ბოლო ათწლეულის განმავლობაში შეიცვალა.

მსოფლიო ბაზარზე ბანგლადეშის ექსპორტის 80%-ზე მეტი მზა ტანსაცმელია.სამოსი ძირითადად იყოფა ორ კატეგორიად ტიპის მიხედვით - ნაქსოვი ტანსაცმელი და ნაქსოვი ტანსაცმელი.საერთოდ, მაისურებს, პოლოს მაისურებს, სვიტერებს, შარვლებს, ჯოგერებს, შორტებს ტრიკოტაჟს უწოდებენ.მეორეს მხრივ, ოფიციალური მაისურები, შარვლები, კოსტუმები, ჯინსები ცნობილია როგორც ნაქსოვი ტანსაცმელი.

ცილინდრი

ნაქსოვი ტანსაცმლის მწარმოებლები ამბობენ, რომ ყოველდღიური ტანსაცმლის გამოყენება გაიზარდა პანდემიის დაწყების შემდეგ.გარდა ამისა, ყოველდღიურ ტანსაცმელზე მოთხოვნაც იზრდება.ამ ტანსაცმლის უმეტესობა არის ნაქსოვი.გარდა ამისა, საერთაშორისო ბაზარზე ქიმიურ ბოჭკოებზე მოთხოვნა კვლავ იზრდება, ძირითადად, ტრიკოტაჟზე.აქედან გამომდინარე, გლობალურ ბაზარზე ტრიკოტაჟის საერთო მოთხოვნა იზრდება.

ტანსაცმლის ინდუსტრიის დაინტერესებული მხარეების აზრით, ნაქსოვი ქსოვილების წილის კლება და ნაქსოვი ტანსაცმლის ზრდა ეტაპობრივია, ძირითადად, ნაქსოვი ტანსაცმლის უკან დაკავშირების შესაძლებლობის გამო, რაც უზრუნველყოფს ნედლეულის ადგილობრივ ხელმისაწვდომობას, მთავარი უპირატესობაა.

კამერა

2018-19 ფინანსურ წელს ბანგლადეშმა გაიტანა 45,35 მილიარდი დოლარის ღირებულების საქონელი, საიდანაც 42,54% იყო ნაქსოვი ტანსაცმელი და 41,66% ნაქსოვი ტანსაცმელი.

2019-20 ფინანსურ წელს ბანგლადეშმა გაიტანა 33,67 მილიარდი დოლარის ღირებულების საქონელი, საიდანაც 41,70% იყო ნაქსოვი ტანსაცმელი და 41,30% ნაქსოვი ტანსაცმელი.

საქონლის მთლიანმა ექსპორტმა გასულ ფისკალურ წელს შეადგინა 52,08 მილიარდი აშშ დოლარი, საიდანაც ნაქსოვი ტანსაცმლის 37,25% და ნაქსოვი ტანსაცმლის 44,57%.

ნემსი

ტანსაცმლის ექსპორტიორები ამბობენ, რომ მყიდველებს სურთ სწრაფი შეკვეთები და რომ ქსოვის ინდუსტრია უფრო მეტად შეეფერება სწრაფ მოდას, ვიდრე ნაქსოვი ტანსაცმელი.ეს შესაძლებელია, რადგან ქსოვის ძაფების უმეტესობა ადგილობრივად იწარმოება.რაც შეეხება ღუმელებს, ასევე არსებობს ადგილობრივი ნედლეულის წარმოების შესაძლებლობები, მაგრამ დიდი ნაწილი მაინც იმპორტზეა დამოკიდებული.შედეგად, ნაქსოვი ტანსაცმლის მიწოდება შესაძლებელია მომხმარებლის შეკვეთებზე უფრო სწრაფად, ვიდრე ნაქსოვი ტანსაცმელი.