1980 -იან წლებში ნაქსოვი სამოსი, როგორიცაა მაისურები და შარვალი, იყო ბანგლადეშის მთავარი საექსპორტო პროდუქტები. იმ დროს, ნაქსოვი სამოსი შეადგენდა მთლიანი ექსპორტის 90 პროცენტზე მეტს. მოგვიანებით, ბანგლადეშმა ასევე შექმნა ნაქსოვი ტანსაცმლის წარმოების მოცულობა. ნაქსოვი და ნაქსოვი სამოსის წილი მთლიან ექსპორტში თანდათანობით დაბალანსებულია. თუმცა, სურათი შეიცვალა გასული ათწლეულის განმავლობაში.

ბანგლადეშის ექსპორტის 80% -ზე მეტი მსოფლიო ბაზარზე მზა ტანსაცმელია. სამოსი, ძირითადად, ორ კატეგორიად იყოფა ტიპზე - ნაქსოვი სამოსი და ნაქსოვი სამოსი. საერთოდ, მაისურები, პოლო პერანგები, სვიტერები, შარვალი, ჯოგები, შორტები ეწოდება ქსოვის ტანსაცმელს. მეორეს მხრივ, ოფიციალური პერანგები, შარვალი, ლუქსი, ჯინსი ცნობილია როგორც ნაქსოვი სამოსი.

ცილინდრი

ნაქსოვი ტანსაცმლის მწარმოებლები ამბობენ, რომ შემთხვევითი აცვიათ პანდემიის დაწყების დღიდან გაიზარდა. გარდა ამისა, იზრდება ყოველდღიური ტანსაცმლის მოთხოვნა. ამ ტანსაცმლის უმეტესობა ქსოვილია. გარდა ამისა, საერთაშორისო ბაზარზე ქიმიური ბოჭკოების მოთხოვნა კვლავ იზრდება, ძირითადად ნაქსოვი ტანსაცმლით. ამრიგად, გლობალურ ბაზარზე ნაქსოვი ტანსაცმლის საერთო მოთხოვნა იზრდება.

ტანსაცმლის ინდუსტრიის დაინტერესებული მხარეების თანახმად, ნაქსოვების წილის ვარდნა და ქსოვის ტანსაცმლის ზრდა თანდათანობით ხდება, ძირითადად, ნაქსოვი ტანსაცმლის ჩამორჩენილი კავშირის შესაძლებლობის გამო, რაც უზრუნველყოფს ნედლეულის ადგილობრივ ხელმისაწვდომობას.

კამერა

2018-19 ფინანსურ წელს, ბანგლადეშმა ექსპორტზე გაიტანა 45,35 მილიარდი აშშ დოლარის ღირებულების საქონელი, აქედან 42.54% იყო ნაქსოვი სამოსი, ხოლო 41,66% კი ნაქსოვი.

2019-20 წლებში ფინანსურ წელს, ბანგლადეშმა ექსპორტზე გაიტანა 33,67 მილიარდი აშშ დოლარის ღირებულების საქონელი, აქედან 41,70% იყო ნაქსოვი სამოსი, ხოლო 41,30% კი ნაქსოვი ტანსაცმელი.

საქონლის მთლიანი ექსპორტი ბოლო ფისკალურ წელს შეადგენდა 52.08 მილიარდ აშშ დოლარს, რომელთაგან ნაქსოვი სამოსი შეადგენდა 37.25% -ს, ხოლო ნაქსოვი სამოსი 44.57% -ს შეადგენს.

ნემსი

ტანსაცმლის ექსპორტიორების თქმით, მყიდველებს სურთ სწრაფი შეკვეთები და რომ ქსოვის ინდუსტრია უკეთესად შეეფერება სწრაფად, ვიდრე ნაქსოვი სამოსი. ეს შესაძლებელია იმის გამო, რომ ქსოვის ძაფების უმეტესობა წარმოიქმნება ადგილობრივად. რაც შეეხება ღუმელებს, ასევე არსებობს ადგილობრივი ნედლეულის წარმოების შესაძლებლობები, მაგრამ დიდი ნაწილი მაინც ეყრდნობა იმპორტს. შედეგად, ნაქსოვი სამოსი შეიძლება მიაწოდოს მომხმარებელთა შეკვეთებს უფრო სწრაფად, ვიდრე ნაქსოვი სამოსი.